روش و اصول مراقبت از زخم

مراقبت از زخم

اصول راهنمای مراقبت از زخم همواره در تعیین زخم، شناسایی عوامل مرتبط با آن در فرآیند بهبودی و سپس انتخاب دستگاه مناسب برای پانسمان یا روش درمان جهت برآوردن هدف و كمك به روند بهبود، معطوف بوده است.

یک رویکرد ساختاری ضروری است زیرا رایج ترین خطا در مدیریت مراقبت از زخم، عجله در انتخاب جدیدترین و بزرگترین پانسمانهای جدید زخم است بدون اینکه در واقع به فکر ایجاد اتیولوژی، نوع بافت و هدف ضروری باشید. این راهنمای زخم و پانسمان برخی از متداول ترین انواع زخم را شناسایی کرده و شما را در تعیین هدف از مراقبت و انتخاب بهترین پانسمان یا محصول برای دستیابی به این هدف راهنمایی می کند.

ارزیابی کل HEIDIE)  baft)

اولین کاری که باید قبل از پرداختن به هر زخم انجام شود انجام ارزیابی کلی HEIDIE از بیمار است. HEIDIE عبارت از:
H تاریخچه – تاریخچه پزشکی، جراحی، دارویی و اجتماعی بیمار.
E معاینه – معاینه کلی بیمار، سپس روی زخم تمرکز کنید.
I تحقیقات – آزمایش های کامل خون، اشعه ایکس، اسکن برای کمک به تشخیص.
D تشخیص – اتیولوژی یا آسیب شناسی.
I اجراء – اجرای طرح مراقبت.
E ارزیابی – نظارت، ارزیابی پیشرفت و برنامه مدیریت درست، مراجعه یا مشاوره را دنبال کنید.

انواع بافت زخم
پانسمان زخم
پانسمان صدمات و زخم های فشاری
زخم پا

انواع بافت زخم

• بافت نکروتیک
• بافت گرانوله
• بافت گرانوله بیش از حد
• بافت عفونی
• اپیتلیوم
• گرانوله با کیفیت پایین (بدون دانه)
• ماسراسیون
• بافت نکروتیک

در حالت ایده آل، سریعترین (و اغلب بی خطرترین) راه برداشتن بافت نکروتیک، توسط جراح است.
اگر این امکان پذیر نباشد ممکن است یک پزشک ماهر بتواند بافت را به طور محافظه کارانه تمیز کند و دقیقاً بالای پایه زنده قرار دهد.
اگر این امکان پذیر نباشد باید پانسمانهایی که به دبریدمان اتولیتیک کمک می کنند مطابق دستورالعمل سازنده انتخاب و استفاده شوند. جنبه مهمی که باید در نظر بگیرید این است که هنگام جدا شدن زخمها به صورت اتولیتیکال، زخم ممکن است عمیق تر به نظر برسد زیرا برآمدگی نکروتیک برداشته می شود و عمق واقعی زخم را نشان می دهد.
نکته مهم: بدون شک برداشتن بافت نکروزه و مدیریت بافت عفونی دو مورد در مراقبت از زخم است.

بافت گرانوله

بافت گرانوله (بافت قرمز سفت، محکم) که به مدیریت و محافظت دقیق احتیاج دارد.
یک پانسمان که محیطی حداقل مرطوب داشته باشد و از بافت محافظت کند به طور کلی لازم است.

بافت گرانوله بیش از حد

این بافت نرم و ژلاتینی بسیار پررنگ نیاز به درمان خاص دارد. برخی از پزشکان معتقدند استفاده از نیترات نقره (سوزاندن پشت بافت) بهترین گزینه است.
(این تجربه من بوده است که رویکرد بار باکتری، فشار مستقیم و پانسمانهایی که رطوبت را کنترل می کنند قابل قبول تر است.)

بافت عفونی

با استفاده از همان روش های بافت نکروتیک، بافت عفونی ممکن از بین برود. هنگامی که زخم باعث عفونت سیستمیک شوند آنتی بیوتیک لازم است. توجه داشته باشید که هنگام احیای بافت نکروز آلوده احتیاط کنید زیرا خونریزی ممکن است رخ دهد.
با این وجود، اگر زخم به صورت موضعی آلوده باشد پزشک ممکن است بافت عفونی را با دبریدمان و ضد میکروبهای موضعی (نه آنتی بیوتیک موضعی) مدیریت کند. آنتی بیوتیک های موضعی ممکن است در شرایط خاص مورد استفاده قرار گیرند.
نکته دیگر در مورد نگرانی کلونیزاسیون، استفاده از پاک کننده های عمومی ضد عفونی کننده پوست برای کاهش احتمال مهاجرت باکتری ها از یک منطقه به منطقه دیگر است.

اپیتلیوم

بافت کم رنگ، صورتی یا بنفش که معمولاً در لبه های زخم ها یافت می شود بهبودی با هدف ثانویه، نیاز به محافظت دارد. اگر زخم دارای ضخامت سطحی یا جزئی باشد ممکن است جزایر اپیتلیوم نیز از زائده های پوستی جوانه زده باشد.
این بافت به رطوبت بیش از حد پاسخ ضعیف می دهد و در بیشتر موارد از پانسمانی که این بافت را از اثر رطوبت محافظت می کند استفاده می شود. استفاده از عوامل مانع، این امر را تضمین می کند.

گرانوله با کیفیت پایین (بدون دانه)

اصطلاحی که برای توصیف استفاده می شود بافت گرانوله کم رنگ، خاکستری یا قهوه ای یا قرمز.
رویکرد کلی استفاده از پانسمان مدیریت ضد میکروبی و اگزودا، بررسی پروفایل خون و تمرکز بر روی رژیم غذایی است تا به رشد قوی تر بافت با کیفیت کمک کند.

ماسراسیون

اصطلاحی که برای توصیف بافت گرانوله کم رنگ، خاکستری / قهوه ای / قرمز استفاده می شود.
با اطلاعات فوق، اکنون زمان آن رسیده است که مراقبت مخصوص نوع زخم انجام شود.

پانسمان زخم

پانسمان زخم های جراحی
بیشتر جراحی ها را می توان به دو گروه انتخابی («تمیز») و اورژانسی (که معمولاً به آن «کثیف» گفته می شود) طبقه بندی کرد.
زخم جراحی از دسته دوم شیوع بیشتری از بازشدن یا عوارض دارد.
Dehiscence به این شرح است:
“جداشدن لایه های زخم جراحی، ممکن است جزئی یا فقط سطحی باشد یا جداشدن همه لایه ها و قطع کامل.”
تعدادی از عوامل خطرآمیز شناخته شده وجود دارد که می تواند منجر به بازشدن زخم شود از جمله اضافه وزن، سن بالا، تغذیه نامناسب، دیابت، سیگار کشیدن و پرتودرمانی که قبلاً در این منطقه انجام شده است.
گروه انتخابی این فرصت را دارد که برخی از این عوامل خطر را اصلاح کند اما گروه اورژانسی ممکن است چنین فرصتی نداشته باشد.

خط بخیه

خط بخیه ساده و مستقیم به طور کلی با پانسمانی که مقدار کمی اگزودی پیش بینی شده و التهاب زودرس را مدیریت کند و یک پوشش ضد آب را فراهم کند. درمان می شود.
تمام زخمهای جراحی به حمایت نیاز دارند و این یک عامل مهم هم برای کاهش ورم و هم اطمینان از راحتی بیمار است.
این نوع پانسمان عموماً به مدت پنج تا هفت روز دست نخورده باقی می ماند و سپس برای بازرسی از خط بخیه، با هدف برداشتن بخیه ها طبق دستورالعمل، برداشته می شود.
پانسمانهای پیشنهادی برای دستیابی به اهداف خطوط بخیه ساده عبارتند از: ™Opsite و Mepore Pro.
نوع: پانسمان کامپوزیت.
امکانات: جاذب، خود چسبنده، قابل تنفس، ضد آب.
موارد استفاده: زخم های جراحی، بریدگی، ساییدگی، زخم های با ترشح کم تا متوسط.
مثال: Opsite ™ ،Mepore Pro.
این پانسمان از خط بخیه ساده مراقبت و سپس به حمایت و هیدراتاسیون مداوم ادامه می دهد. به همین منظور، برخی از جراحان نوار انعطاف پذیر چسب را برای هیدراتاسیون زخم مانند Fixomull M و Mefix prefer ترجیح می دهند.
نوع: نوار قابل انعطاف.
ویژگی ها: برش به اندازه، چسب دار، انعطاف پذیر، اجازه می دهد تا آبرسانی شود.
موارد استفاده: فیکس کردن پانسمان اولیه، کاتتر و لوله.
مثال: ™Fixomull ،Mefix™.

زخم جراحی شکافته شده

زخم جراحی باز شده نیاز به ارزیابی دقیق حفره ها یا ساختارهای درگیر و همچنین وجود اجسام بیگانه، عفونت و یا بافت نکروز دارد. پس از در نظر گرفتن این پارامترها، می توان یک هدف تعیین کرد.
از بین بردن بافت نکروتیک و مدیریت عفونت برای انتقال به مرحله بهبود زخم بسیار مهم است.
دبریدمان جراحی ممکن است حفره های بزرگ یا مناطقی از بافت خام ایجاد کند که به صورت ایده آل با یک دستگاه فشار منفی موضعی قابل مدیریت است. این وکیوم “وکیوم تمیز کننده” باعث خارج شدن اگزودا بیش از حد و محتوای در یک قوطی دور از سطح زخم می شود.
به دلیل فشار منفی، لبه های زخم کشیده شده و به کاهش سریع سطح زخم کمک می کند. این همچنین باعث کاهش ورم می شود یک جنبه مهم که باید در همه موارد مراقبت از زخم در نظر گرفته شود.

پانسمان ساییدگی ها

این زخم ها عموماً حاد هستند و در بیشتر شرایط تقریباً بدون در نظر گرفتن آنچه انجام می شود بهبود می یابند. ساییدگیهای ساده به ویژه اگر توسط یک متخصص سلامت مدیریت نشود یک زخم را تشکیل می دهد که سرانجام از بین می رود و ناحیه بهبود یافته ای را در زیر آن نشان می دهد.
مسئله اینجاست که، این نوع بهبودی کند است و می تواند باعث زخم غیرقابل قبول شود.
بهترین راه حل یک زخم سایش متوقف کردن خونریزی، تمیز کردن محل با داروی ضد عفونی و سپس استفاده از پانسمان مش است که از منطقه خام سطحی محافظت می کند و اجازه می دهد بافت جدید بدون آسیب به سرعت شکل بگیرد. پانسمانهای مش برای این منظور عبارتند از: ™Mepitel ™ ،Urgotul یا Hydrotul.
نوع: لایه تماس مش.
ویژگی ها: چسبندگی کم، محافظ، شفاف و اجازه دادن به عبور اگزودا.
موارد استفاده: ساییدگی، پارگی پوست، لاسراسیون، زخم.
مثال: Mepitel ™ ،Urgotul ™ ،Hydrotul.
پانسمان ثانویه روی این مش به طور کلی یک پد چسبند جاذب سبک است مانند ™ Cutiplast Steril یا Primapore.
پانسمان ضد آب ثانویه معمولاً به دلیل خطر عفونت برای این پانسمان اول توصیه نمی شود – گرما و رطوبت بیش از حد محیطی را برای رشد باکتریها ایجاد می کند.
در تغییر پانسمان بعدی، در صورت عدم وجود علائم عفونت، می توان از پانسمان ضد آب به عنوان پانسمان ثانویه استفاده کرد مشروط بر اینکه تمام ملاحظات محیطی انجام شده باشد.
نوع: فوق العاده جاذب.
امکانات: فوق العاده جاذب، خود چسبنده، لایه دار، تنفس.
موارد استفاده: جراحی، بریدگی، ساییدگی، لاسراسیون.
مثال: ™ Cutiplast Steril ، Melolin ™ ، ™Primapore.

پانسمان لاسراسیون ها

پس از ارزیابی دقیق، معمولاً یک پارگی کوچک و ساده با ضد عفونی کننده تمیز، ™ Steri-Strips و یا پانسمان جاذب ضد آب، سبک یا پانسمان چسبنده ضد آب، سبک، و جاذب با استفاده از اصول ذکر شده در مورد خطر عفونت
نوع: بستن زخم.
ویژگی ها: پشتیبانی کننده، تنفس، چسبنده، غیر تهاجمی.
موارد استفاده: زخم های جراحی، لاسراسیون.
مثال: ™teri-Strips, Leukosan Strips™.

لاسراسیون کمپلکس

ممکن است بعد از ارزیابی اولیه، جراحات پیچیده تری به یک مرکز مراقبت حاد یا جراح ارجاع شود.
اجسام خارجی و نفوذ ناگهانی، ممکن است تاندونها و اعصاب را درگیر کند که به مراقبت های تخصصی خاصی احتیاج دارند.
سپس زخم بعد از عمل باید به خوبی مدیریت شود تا از عفونت جلوگیری شود. پانسمان ضد میکروبی که هم جذب و محافظ باشد ایده آل است.
نمونه های پانسمان عبارتند از: ™ Aquacel Ag و Aquacel Foam ad بدون چسب، ™ Acticoat Flex و Mesorb ™ ، Atrauman Ag و Zetuvit.
پانسمان ها باید در محل با یک باند کرپ محکم با اندازه مناسب ثابت شوند.
نوع: پانسمان ضد میکروبی.
ویژگی ها: خطر عفونت را کاهش می دهد باکتری ها را از بین می برد.
موارد استفاده: زخم فشاری، زخم وریدی، محل جراحی.
مثال: Aquacel Ag ™، Aquacel Foam ™، Acticoat Flex ™ ، Mesorb ™، Atrauman Ag ™، Zetuvit™

پانسمان صدمات و زخم های فشاری

مراحل مصدومیت فشار
در صورت عدم استفاده از مواد غذایی و مایعات کافی برای حفظ عملکرد بدن و کمک به رشد بافت، صدمات فشاری هرگز بهبود نمی یابد.
یک عارضه اضافی می تواند درگیری استخوان (معروف به استئومیلیت) در آسیب های فشاری عمقی باشد.
اگر استئومیلیت به طور مناسب توسط پزشک متخصص درمان نشود ممکن است منجر به عوارض جدی شود و احتمالا زخم هرگز بهبود نمی یابد.
با توجه به این که هنگام مدیریت خطر آسیب دیدگی زخم فشاری و آسیب واقعی، فشار برطرف می شود و توجه به مواد مغذی مورد توجه قرار می گیرد.
اکنون شش طبقه بندی از آسیب های فشار وجود دارد. برای کاوش در زیر کلیک کنید:

پوست آسیب ندیده

پوست سالم و بدون آسیب.
تمام لایه های پوست دست نخورده هستند بدون قرمزی، ماسراسیون

مرحله 1

پوست دست نخورده با قرمزی غیر قابل شفاف از یک ناحیه موضعی، معمولاً بالای برجستگی استخوان.
یکی از آسیب های فشار مرحله یک، ناحیه آسیب است بنابراین محافظت از بافت و فراهم کردن محیطی برای بهبود، هدف است.
در صورت عدم امکان مرطوب كردن ناحيه در هر جابجايي مي توان از فوم هاي چسبنده استفاده كرد. نمونه هایی از فوم چسبنده شامل ™Mepilex Border و Allevyn Life است.

مرحله 2

از بین رفتن ضخامت جزئی درم که به صورت کم عمق و زخم باز با بستر زخم قرمز یا صورتی بدون نسج مرده و کبودی وجود دارد. همچنین ممکن است به عنوان یک تاول پر سرم دست نخورده یا پراکنده وجود داشته باشد. براق یا خشک.
جراحات فشار مرحله دو نسبتاً تمیز، سطحی، آسیب ضخامت جزئی دارند. بار دیگر، محافظت از اهمیت زیادی برخوردار است اما به دلیل خراب شدن پوشش پوست، پانسمان انتخابی باید از قابلیت های جاذب نیز برخوردار باشد.
فوم های چسبنده به طور کلی در اینجا مناسب هستند مگر اینکه زخم بسیار نزدیک به مقعد واقع شود در این حالت غالباً از کرم مانع ضخیم استفاده می شود. کرم Conveen Critic Barrier one یک نمونه مناسب است.

مرحله 3

از بین رفتن ضخامت کامل بافت، چربی زیر جلدی ممکن است قابل مشاهده باشد ممکن است نسج مرده وجود داشته باشد.
صدمات مرحله سه شامل آسیب به بافت زیر جلدی با حضور نسج مرده و نرم، وجود بافت نکروز سفت که نیاز به دبریدمان دارد.
دبریدمان می تواند همانطور که قبلاً ذکر شد: با جراح، پزشک متخصص و یا استفاده از پانسمان برای کمک به فرآیندهای اتولیتیک اداره شود. پانسمانهایی که به این اتولیز کمک می کنند عبارتند از: Flaminal Hydro یا Forte ™ ، Prontosan Gel ™ ،™Mesalt و ™ Iodosorb پودر یا پماد.
در حالی که فرآیند اتولیز در حال انجام است اگزودای زخم از نظر حجم بیشتر خواهد بود بنابراین پدهای فوق العاده جاذب به عنوان پانسمان ثانویه، به عنوان مثال Zetuvit Plus required مورد نیاز خواهد بود.

مرحله 4

ریزش کامل ضخامت بافت با ظاهر شدن استخوان، تاندون یا ماهیچه. نسج مرده یا اسکار ممکن است وجود داشته باشد.
مرحله چهارم نشان می دهد که ناحیه آسیب به عضله و استخوان گسترش می یابد و ممکن است در معرض یا لمس باشد. این جراحات عموماً نکروز و بدخیم هستند. مدیریت بو در اولویت قرار می گیرد.
Metronidazole Gel typically به طور معمول طی چند روز بو را کاهش می دهد. HydroClean Plus a یک بسته از پیش بارگذاری شده PHMB است که به آرامی درون زخم فرو می رود و به دبریدمان اتولیتیک کمک می کند و با اطمینان می توان از Metronidazole Gel used استفاده کرد.
اگر بیمار از سلامت خوبی برخوردار باشد از جراحی و دستگاههای فشار منفی موضعی استفاده می شود.

غیر قابل طبقه بندی (عمق ناشناخته)

صدمه غیر قابل طبقه بندی (عمق ناشناخته): از دست دادن بافت با ضخامت کامل، سطح نسج مرده و یا اسکار (زرد / قهوه ای / سیاه) بستر آسیب را پوشانده است.
در اینجا هدف از این کار برداشتن بافت نکروز تا رسیدن به بافت زنده و ایجاد زخم از سطح تا بالاست.
محصولات دبریدینگ که قبلاً گفته شد می تواند در این دسته استفاده شود.

آسیب بافتی عمیق (عمق ناشناخته)

منطقه بنفش / خرمایی از پوست دست نخورده بی رنگ یا تاول پر از خون. ممکن است تاول نازک یا اسکار در بستر تیره زخم توسعه یابد
هدف در اینجا حفظ بافت دست نخورده تا حد ممکن است و انتظار داریم تا در صورت از بین بردن فشار، بدن چه کاری انجام دهد. بیشتر پزشکان رویکرد انتظار و زمان را دارند. پانسمان هایی که باعث بستن ناحیه می شوند گاهی اوقات می توانند رطوبت و گرمای بیشتری ایجاد کنند و بافت را در معرض آسیب بیشتر قرار دهند.

زخم پا

اگرچه انواع مختلفی از زخم پا وجود دارد شایع ترین آنها وریدی است به دنبال آن شریانی و سپس شریانی وریدی مخلوط قرار دارد.
علائم و نشانه های کلاسیک هر یک از این انواع زخم را می توان در دستورالعمل بالینی برای پیشگیری و مدیریت زخم وریدی مشاهده کرد.
زخم پایینی پاها غالباً پیچیده است زیرا ممکن است تشخیص داده نشده باشد.
زخم های وریدی با تراکم درمانی می توانند بهبود یابند اما برعکس برخی از زخم های شریانی ممکن است در صورت استفاده از فشرده سازی بدتر شوند.
بنابراین آگاهی از ویژگی های زخم های وریدی و شریانی برای حصول اطمینان از تصمیم گیری مناسب در مورد مدیریت این زخم ها ضروری است.

زخم وریدی

زخم های وریدی در ثلث تحتانی پایین پاها قرار دارند و عموماً سطحی و تراوش دار می شوند.
اولویت مراقبت، مدیریت تورم و تشویق اپیتلیوم برای رشد در شکاف سطحی است.
بانداژ خمیر روی و باندهای فشاری پایه اصلی درمان برای دستیابی به این اهداف هستند. باند خمیر روی ممکن است محصولاتی مانند ™ Viscopaste یا ™ Varicex باشد.
اگر زخم برای مدت زمان طولانی وجود داشته باشد احتمالاً درگیری باکتریایی وجود دارد بنابراین یک ضد میکروبی مانند ™Iodosorb Powder یا کمپرس Sorbact پیشنهاد می شود. این می تواند با یک پد فوق العاده جاذب مانند Zetuvit Plus ترکیب شود.
انتخاب درمان فشاری پیچیده است و باید متناسب با بیمار تنظیم شود. با این وجود، یک سیستم ایمن و مؤثر که از آن شروع می شود استفاده از باند لوله‌ای مستقیم و الاستیک به عنوان مثال Tubigrip Form یا Tubular Form است.
پس از انتخاب اندازه مناسب با توجه به راهنمای تولید کنندگان، این موارد باید از انگشتان پا تا زانو استفاده شود. با یک لایه شروع کنید در صورت تحمل، یک لایه دوم دیگر اضافه کنید اما فقط به 2/3 پایین پا گسترش می یابد و در آخر اگر تحمل شود 1/3 دیگر را اضافه کنید. این به عنوان 3 لایه باند لوله‌ای الاستیک مستقیم شناخته شده است و لایه‌های بالایی برای خواب برداشته می شود و صبح روز بعد مجدداً اعمال شود.

زخم شریانی

وقتی صحبت از زخم شریانی می شود بهتر است یک با جراح عروق مشورت کنید زیرا در حالت ایده آل برخی از جراحی ها برای بازگرداندن پرفیوژن به اندام، قابل انجام است. به طور کلی قاعده این است: اگر بافت خشک و ایسکمیک است آن را خشک نگه دارید. بنابراین از لوسیون ™ Betadine برای رسیدن به این هدف و خشک نگه داشتن اسکار استفاده می شود.
اگر بافت موجود در زخم شریانی تهاجمی، آلوده یا بدخیم باشد ممکن است از یک ید cadexomer یا نقره استفاده شود مانند پماد / پودر  ™Aquacel Ag یا Iodosorb
فرمول خود را با آنچه در نظر گرفته شده به عنوان بهترین عمل به روز نگه دارید و برای اطمینان از پیشرفت، زخم را مرتباً مرور کنید.
شناخت و ارزیابی یک زخم بخش مهمی از ارائه خدمات درمانی است.
در نهایت، با این وجود، هدف کلی – برای شما و برای بیمار – ترمیم کامل و موفقیت زخم است.